Avantura zvana Lukomir – Nebo iznad krajolika je započela nedeljnog jutra, 09.09.2018. godine u 06:00h. Vesela družina od 40-ak učesnika iz mini busa i nekoliko privatnih automobila se tog nedeljnog jutra, dok se svijet tek budio, uputila prema Bjelašnici i Lukomiru, selu na najvišoj nadmorskoj visini. Prava avantura je započela iz sela Umoljani koje se nalazi na 1.353 m/nv, odakle je krenula pješačka tura. Učesnicima je predstavljen plan izleta, vodiči, Lukomiru te legenda kako je selo Umoljani dobilo naziv. Po jednoj verziji priče stočari Humljani iz Hercegovine su dolazili ljeti na ispašu sa stokom i tu su neki ostali da stalno žive, a po drugoj je aždaja izašla iz kanjona Rakitnice i prošla kroz Studeni potok vijugajući sa namjerom da poždere stanovništvo. Kada su je primijetili, stanovništvo se povuklo na brdo Pošiljak i počeli moliti i umolili su da se aždaja okameni. Sada se na tom mjestu može vidjeti oblik te okamenjene nemani pored koje se prolazilo na proputovanju do Lukomira. Na tom mjestu se završavaju priče o Umoljanima i polako počinje uspon na Obalj. Očarani daškom starog vremena, planinskog života te priče o aždahi učesnici su nastavili avanturu rubovima grebena Obalj prema samom vrhu Obalj (1896m/nv).
Put do vrha je bio ukrašen borovnicama koje su u kratkim pauzama vraćale snagu. Sa vrha Obalj pruža se pogled na Treskavicu, greben Visočice, kanjon Rakitnice i na veći dio Bjelašnice, a sa tog mjesta se prvi put može vidjeti i Lukomir. Prolazeći pored stečaka, koji potiču iz 14. i 15. stoljeća i zbog kojih se vjeruje da je selo bilo naseljeno i prije više stotina godina, započeo je obilazak Lukomira (1495 m nv), jedinstvenog po svojim kamenim kućama koje su prekrivene šindrom od trešnjinog drveta. Današnji stanovnici sela potomci su ovčara iz hercegovačkih sela Kamen i Žulj iz okoline Stoca, koji su zbog izuzetno bogatih pašnjaka ovdje ljeti čuvali velika stada ovaca. Gradeći prvo sezonska naselja (stanove), koja su poslije prerasla u današnje selo, najvećim dijelom su se ovdje naseljavali ljudi iz plemena Čomora i Masleša. Lukomir je proglašen za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine, kojeg čine objekti smješteni u selu (96 objekata, od čega 46 stambenih objekata, 49 privrednih objekata i objekat bivše škole), nekropola sa 18 stećaka na lokalitetu Vlaško groblje i nekropola sa devet stećaka na lokalitetu Jezerine.
U Lukomiru se već nekoliko godina živi sezonski. Od maja do oktobra seljani se bave zemljoradnjom i stočarstvom, a zimi se spuštaju sa planine. Pored toga se tokom sezone većina mještana bavi ugostiteljstvom pa su učesnici uživali u uštipcima sa domaćim kajmakom i bosanskoj kafi.
Omamljeni kamenim kućicama, nanama u bosanskoj nošnji, mirisom čaja od trava sa obližnjih livada učesnici su se uputili nazad prema Studenom potoku i selu Umoljani. Put prema Studenom potoku je vodio rubom kanjona Rakitnice. Sa desne strane cijelim putem se moglo uživati gledajući na greben Visočice. Nažalost, Studenog potoka nije bilo jer je presušio i livadom se vijugalo samo njegovo suho korito.
Avantura zvana Lukomir – Nebo iznad krajolika se iz Umoljana ka Zenici uputila u 19:00h.
Do neke naredne avanture VEDRO vam bilo.
